2023-07-03, Czy warto nad Wartą?
Lubuskie to fajne województwo. Takie odlotowe. Szybuje wysoko w chmurach, wzbijając się z pasa startowego pod Nowym Kramskiem.
Czasem leci w kosmos. Park Technologii Kosmicznych w Nowym Kisielinie to nie Kennedy Space Center NASA, ale próbujemy ambitnie sięgać gwiazd.
Z perspektywy nadwarciańskich łąk nie jest tak różowo. Pozostają nam co najwyżej latawce z Biedronki, spalinowa „ciuchcia” z dwoma wagonikami, tudzież szynobusik. Mam nadzieję, że lubuscy prominenci ulitują się i spojrzą ciut łaskawiej na północne rubieże, popijając kawę ponad chmurami. O ile dostrzegą z tej perspektywy Gorzów…
Zastanawia mnie przyczyna coraz bardziej krytycznego podejścia gorzowian do współtworzenia województwa z Zieloną Górą. Pies z kotem w jednym worku? Czy jest aż tak źle? Od lat byłem zwolennikiem tego rozwiązania, według którego Gorzów oraz Zieloną Górę symbolizowały dwie równej wielkości gwiazdy w lubuskim herbie. Równe także w aspekcie rozwoju. Kierując przed laty gorzowską delegaturą Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubuskiego z oddaniem reprezentowałem ideę wspólnej lubuskiej ojczyzny. Od tamtej pory mam parę własnych refleksji. Jak ktoś mądry powiedział, polityka to sadzawka z pozornie przyjaznymi piraniami. Na pewne sprawy patrzę dojrzalej. Mimo wszystko chciałbym, by lubuskie trwało. O ile nasi politycy wyciągną właściwe wnioski, wsłuchując się w głos mieszkańców. Zwłaszcza mieszkańców północy regionu, którzy często mają podstawy, by czuć się lubuszanami drugiej kategorii.
Z naszych żali można by spisać całą litanię, na bazie której Piotr Rubik skomponowałby nowe dzieło. Taki tryptyk lubuski, gdzie jedną z części byłyby gorzowskie „Dziady”. Mamy prawo czuć rozgoryczenie. Z perspektywy lubuskich salonów bywamy niezauważalni, a nawet pomijani jak przezroczyste cienie.
By dostrzec, co najbardziej boli mieszkańców północy województwa, wystarczy odwiedzić kilka głównych portali oraz grupy dyskusyjne na Facebooku. Bazując na tychże obserwacjach, zdaniem gorzowian „ością numer jeden tkwiącą w gardłach” jest lotnisko w Nowym Kramsku. Może nie lotnisko de facto, a niemałe nakłady ponoszone na lubuską pasję do awiacji. Nie do końca podzielam ten pogląd, ale coś w tym jest. Teoretycznie własne lotnisko to inwestycja wspomagająca rozwój regionu. Jestem na „tak”, ale pod warunkiem prawidłowego funkcjonowania podstawowych komponentów systemu transportowego, które lekko kuleją jak stara szkapa z kart noweli Marii Konopnickiej. Z mojego subiektywnego punktu widzenia to nie lotnisko jest problemem, a dysproporcje w dostępności komunikacyjnej. Tu południowa i północna stolica regionu to dwa odległe światy.
Pomimo Waszych próśb o merytoryczne odniesienie się do kolejowych obstrukcji, które jak tsunami przetoczyły się przez Gorzów, wstrzymam się z obszerniejszym materiałem do czasu wdrożenia planu naprawczego. Warto dać szansę na wyciągnięcie wniosków. Mam świadomość znaczącego wzrostu nakładów na wojewódzkie połączenia regionalne. To zauważalny wzrost kosztów determinowany inflacją. Samorząd województwa wydaje na kolej nominalnie coraz więcej, co warto zauważyć. Ale by jeździć jak na europejskie standardy przystało, należy sukcesywnie inwestować w nowoczesną flotę pojazdów. Daleko nam do liderów. Małe województwo ma trudniejszą sytuację, jednak wysiłki podjąć trzeba. Zakładam chęć rozwiązania nabrzmiałego przez lata problemu, chociaż w moim subiektywnym odczuciu czasem brakuje dialogu z mieszkańcami. Rozumiem, że władza wie najlepiej, ale zza biurka nie wszystko widać. Lubuski polityk podróżujący szynobusem to zapewne widok tak rzadki jak spotkanie jednorożca w podgorzowskich lasach.
Dajmy jednak szansę na pozytywny reset. Będę pierwszym, który publicznie pochwali samorządowców za dobre decyzje, jeśli takowe zapadną. Do tematu z pewnością powrócimy, by podsumować kończącą się kadencję i wyciągając przedwyborcze wnioski na przyszłość.
Robert Trębowicz
Forum Interesów Komunikacyjnych Gorzowa
Robert
Borowy
Gdybym miał intuicyjnie wskazać, jakie drzewo kojarzy się z Gorzowem, lub jak niektórzy dumnie podkreślają „wielkim i polskim” Gorzowem Wielkopolskim, wybrałbym lipę.
Najlepszymi ambasadorami marki „Gorzów” są ludzie kreatywni
Może weźmy przykład z zielonogórzan
Lepsza gorzka prawda od przyjemnych złudzeń
Brakuje tylko nosorożców przy torach
Chciałoby się rzec, dlaczego nie w Gorzowie?
Jak Rejtan rozdziera koszulę, wykrzykując „nie”
I rozpłynął się we mgle, tyle go widziano
Na początek dobre i to, chociaż czuję lekki niedosyt
Obecna nazwa stoi w sprzeczności z logiką
